குருவுக்கா, கோவிந்தனுக்கா, யாருக்கு முதல் நமஸ்காரம்?! thanks to tamil and vedas.com

[New post] குருவுக்கா, கோவிந்தனுக்கா, யாருக்கு முதல் நமஸ்காரம்?! (Post No.5607)

Yahoo/Inbox

• Tamil and Vedas <comment-reply@wordpress.com>

  To:theproudindian_2000@yahoo.co.in

  Nov. 2 at 11:34 a.m.

  Respond to this post by replying above this line New post on Tamil and Vedas குருவுக்கா, கோவிந்தனுக்கா, யாருக்கு முதல் நமஸ்காரம்?! (Post No.5607) by Tamil and Vedas WRITTEN BY S NAGARAJAN Date: 31 October 2018 Time uploaded in London – 7-13 AM (British Summer Time) Post No. 5607 Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog. குருவுக்கா, கோவிந்தனுக்கா, யாருக்கு முதல் நமஸ்காரம்?! ச.நாகராஜன் 1 கபீர்தாஸருக்கு ஒரு குழப்பம் வந்து விட்டது. திடீரென்று அவர் முன்னர் குருவும் கோவிந்தனும் ஒரே சமயத்தில் வந்து தோன்றி விட்டனர். இப்போது இந்த இருவரில் யாரை முதலில் நமஸ்கரிப்பது? குருவையா? அல்லது கோவிந்தனையா? ஒரு நிமிடம் யோசித்த கபீர்தாஸர் கோவிந்தனை விடுத்து முதலில் குருவை நமஸ்கரித்தார். அதற்கான காரணத்தை அவர் சொல்கிறார் இப்படி: “குரு கோவிந்த் தோனோ கடே காகே லாகௌ பாய் | பலிஹாரி குரு ஆப்னே கோவிந்த் தியோ பஹாய் ||” இந்த தோஹாவின் பொருள் : குரு கோவிந்தர் இருவரும் என் வாசலில் வந்து நின்றால் யாரை வணங்குவது? முதலில் குருவைத் தான் வணங்க வேண்டும். ஏனெனில் அவரில்லாமல் கோவிந்தரை எப்படி என்னால் அறிய முடியும்? கோவிந்தனைக் காட்டி அருளிய குருவுக்கே எனது முதல் நமஸ்காரம் என்பது கபீரின் முடிவு. Guru Govind dono khade kake lagu paay Balihari Guru aapki Govind diyo batay. Kabir wrote this verse to sing the glory of Guru, without whose help, one cannot cross this ocean of worldly life. He asks, “If both, Guru and God in form of Govind were to appear at the door, whose feet will I worship first?” He answers, “It has to be the Guru’s feet first, because without him, how would I have recognized (known) God?” 2 எம்பார் ஒரு சமயம் ஓரிடத்தில் பிரசங்கம் செய்து கொண்டிருந்தார். ஏராளமான கூட்டம். யார் முதலில் ஆன்ம குருவாக இருக்கிறார் என்பதைப் பற்றி பிரசங்கம் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. கூட்டத்தில் ஒருவர், “சாஸ்திரங்களை குருவே உபதேசித்து அருள்கிறார். ஆகவே அவரே முக்கியம்” என்றார். இன்னொருவரோ, “ பெரிய மகான் தான் நம்மை ஆன்ம குருவைக் காண்பிக்கிறார்” என்றார். எம்பார் அவர்களை நிறுத்தினார்: “அது அப்படியில்லை” என்று கூறிய அவர் தொடர்ந்து சொன்னார்: “நம் உள்ளத்தில் உறைகிறானே, பரமன், நம் கண்ணுக்குத் தெரியாத அவன் தான் நல்ல விஷயங்களைத் தடை செய்து தடுத்து விடாமல் கண்ணுக்குத் தெரியும்படி நேரடியாக வந்து அருளும் குருமார்களையும், சேவைக்குத் தூண்டும் உதவியாளர்களையும் அவர்கள் சொல்வதை ஏற்றுச் செயல்படும்படி அருள்கிறான்.” என்றார். ஆக உள்ளத்தில் உறைந்து அனைத்து நல்ல காரியங்களையும் தூண்டி அருளும் நாராயணனை எப்போதும் தியானிக்க வேண்டும் என்பது அவரது அருளுரையாயிற்று. இறைவன் தானே எப்போதும் நேரில் வருவதில்லை. பெரியவர்கள், மகான்கள், குரு இப்படி பல ரூபத்தில் தக்க சமயத்தில் வந்து உதவுபவனே இறைவன். ஆதாரம் பகவத் விஷயம் God-the Guru in the heart. In the lecture-assembly of Embar, the subject of who is the first Spiritual Preceptor for the soul came to be discussed. " The Guru imparts to us the Scriptures," some said. Others opined : " The first is that godly man who helps to take us to the spiritual Preceptor for acceptance." " Not so," said Embar, " the First Preceptor is that Universal Lord who is seated in our hearts, and who unseen, gives us the impulse not to resist, but to yield to the proposals for good services offered by the visible Preceptors or Helpers." [Bhagavat Vishayam : Bk. II. p. 720-1. "Ottar" 11-3-2]